Ritmik jimnastik dünyasında otorite bir öğretmendi ve katı kuralları ve disiplinli tavrıyla tanınıyordu. Ancak bu mükemmel kompozisyonun arkasında büyük bir çöküş yaşandı. Bir gün öğrencilerinden biri sahnede dengesini kaybedip düştü. O anda öğretmen içindeki mükemmeliyetçiliği sorguladı. Gözlerinin önünde yaşanan bu kaza, öğrencilere karşı sert tutumunun sonuçlarını da gösterdi. Disiplinden daha fazlasına ihtiyaçları olduğunu fark etti ve giderek daha fazla yalnızlaştığını hissetti. Sevgi ve anlayış yerine korkuyu yarattı. Mükemmel hayatı artık tatmin edici değildi ve gerçek vaatleri aramaya başladı.