Evsiz ikizler sokaklarda farklı şekillerde hayatta kalmaya çalışırlar. Kız kardeşim saatli bomba gibi, sürekli çığlık atıyor ve etrafındakilere sesleniyor. Bu gürültü dikkat çekmek ve varlığını duyurmak için kullanılan bir savunma mekanizmasıdır. Kardeşim ise sessiz direnişi temsil ediyor. Konuşmak yerine, bir iç fırtına gibi, kalbinin çığlıklarıyla duygularını ifade eder. İkizler bu farklı ama çarpıcı hayatta kalma stratejileriyle hem görünmezliklerini aşmak hem de dünyaya kendilerini hatırlatmak isterler.