Lydia ve babası Pablo, annelerini kaybettikten sonra eski deniz fenerine dönmeye karar verirler. Lydia duygusal açıdan kırılgan olduğu için Pablo sürekli korku içindedir. Pablo, kızının intihar girişiminin daha da kötüleşeceğinden endişelenir ve kızının ruh sağlığını korumak için elinden geleni yapar. Deniz fenerinin sessiz ve izole ortamı Lydia’nın acısını daha da artırır ve bu karanlık yerde içsel bir boşluk uyanır. Pablo, kızıyla ilgilenirken deniz fenerinin gölgesinde belirsiz ve korkutucu bir tehlikenin varlığını hisseder. Pablo, Lydia’nın zor zihinsel durumundan korkmaya devam ediyor. Ancak bu dış tehdit kızı ve kendisi için büyük tehlike oluşturmaktadır.